4 Temmuz 2012 Çarşamba

"So there was none"



Elinde daha fazla üzerinde durmaya dayanamadığı ayakkabılarıyla, minik elbisesiyle başkalarının hayatında arada bir parmak uçlarına basarak uçuşan kadınların, kahve saçları ve telve gözleri ile tanımadıkları insanların hayatında bir iz bırakmış olması ve o insanların da başkalarına ait anıların hafızalarına kazınmışlığıyla yaşamlarına devam etmesi gerçeği bu şarkı ile bütünleşti gece gece. Bir de fesleğen. Son birkaç gündür bu loop'ta. "Bu" dediğime bakmayın. En değerli Kings of Convenience'ım kendisi ezelden beri. Yine bir hayalet gibi peşimi bırakmadığından, hayatımın son 100 saatinin fon müziği. Pause'a veya stop'a basıldığında durmaz. Feist'in o şahane sesinin şahikaya ulaştığı anların kaydıdır adeta.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder