Beni ayaklarımdan çekip, ne kadar yukarıda olsam da yere indiren, öyle üstüsteyüzmilyondefadinlesembıkmam.
Bazen anlamsız yere konuşmayı özlediğim, sanki yine Wenceslas'ta yürürken arkamdan çıkıp beni korkutacakmış gibi gelen, bir daha kim bilir ne zaman göreceğim Steve için.
p.s.The saddest değil ama yakındır.
13 Aralık 2010 Pazartesi
6 Aralık 2010 Pazartesi
Eluvium - Perfect Neglect in a Field of Statues
Bebek'in Bebek olduğu, Eluvium'un da Eluvium olduğu zamanlardı ama ben pek de ben değildim herhalde. Sonra beni ben olmaktan çıkaran şeyler teker teker eridiler. Geriye bir avuç şarkı ve ben kaldık. O şarkıların en değerlilerinden biri de buydu. İyi ki var.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)